(Dzień pogrzebu Jana Pawła II – 8 kwietnia 2005 r.)

On nie miał nic mając wszystko
Możnych tego świata
Którym przy Nim drżały ręce
A pałace pękały w posadach
Był koszmarnym snem komunistów dyktatorów
Dynamitem Chrystusa mówiąc „Nie lękajcie się”
W nim jak w Chrystusie byłśrodek świata

Przyczyniając się do upadku komunizmu
Berlińskiego muru i wyzwolenia narodów
Wydobywał dobro istniejące w ludziach

Herold zwycięstwa chrześcijaństwa
Herold wolności ludzi pokornych i bezbronnych
Słabych i zniewolonych

Władca pospolitego ruszenia
Milionów mężczyzn kobiet i dzieci
Zdobywca Rzymu Zdobywca Świata

Wszyscy przyszli do Ciebie do wystygłego ciała
Przed trumną Twoją stanęli
Szefowie państw monarchowie

I miliony chrześcijańskich korzeni Europy
Płacząc klaszcząc skandując Santo Subito

Ludzkość poczuła ewangelię umierania
Zastanawiając się nad własnym życiem
a nie nad śmiercią
Świat uwierzył w zmartwychwstanie i woła
Nie lękamy się do zobaczenia w niebie
Nasz kochany Orędowniku

Staramy się wszyscy spłacić
Dług wdzięczności Tobie Ojcze Święty
Zaczynamy odnawiać swoje oblicza
Alleluja Alleluja
Dzięki Ci Wielki Papieżu Sługo Boga i ludzkości
Wodzu Chrystusa

Nauczyłeś ludzkość oddychać wiarą
W Twojej twarzy zawsze widać
Tańczące łany zbóż które łączą nas
W jeden bochen chleba
I jeden wspólny z Twoim
Zamknie nam wiatr
Księgę naszego życia