„Człowiek może być bestią, ale może być także spełnieniem wizji Boga. Jesteśmy stworzeni na obraz Boga, mając do dyspozycji cząstkę Jego mocy”. (teolog i filozof Abraham Joshua Heschel)
Po co Bogu człowiek?
Miał za mało zmartwień z różnymi przedstawicielami fauny i flory?
Czy musiał sobie zafundować kilka miliardów dodatkowych „problemów”?
Głośno wyrażających swoją niezgodę na rzeczywistość.
Krytykujących i załatwiających pobożne interesy.
Bóg nas nie potrzebował.
Czy dotarło do ciebie, że Bóg był i jest samowystarczalny?
Jest wspólnotą kochających się osób.
Czy jesteśmy Jego kaprysem?
Nie wyobrażamy sobie planety Ziemi
bez aktywności „korony stworzenia” – człowieka.
Zobacz, jak bardzo Bóg zaryzykował, stwarzając człowieka.
Naraził się na szyderstwo odrzucenie, kpiny, ukrzyżowanie…
Bóg jest kochającym Ojcem,
który stworzył przerażająco wielki świat.
Nasza planeta jest jak ziarnko piasku.
A ty stoisz obok taty i czujesz się przytulony.
Wiesz, że Ojciec „ma pozycję”.
Jest barankiem i lwem.
Jest majestatem, władzą i potęgą.
Bóg nie potrzebował człowieka,
ale go zapragnął, by dzielić się miłością.
Teoretycznie Bóg potrzebował człowieka,
ktoś Go musiał zabić.
Człowiek pomógł Bogu, jak nikt we wszechświecie,
objawić nieskończoną potęgę kochania.
Wina wielka, a miłość jeszcze większa.
Nie musiał nas stworzyć, bo jest wspólnotą.
Dał nam ziemię, byśmy czynili ją sobie poddaną,
a my poczuliśmy się panami sytuacji.
Stworzenie zapomniało o Stwórcy.
Nie jesteśmy panami świata, a rościmy sobie do tego pretensje.
Na świecie tylko i wyłącznie symbolem Boga jest człowiek.
Każdy stworzony jest na Jego obraz i podobieństwo.
Ludzkie życie jest święte.
Świętość tego życia nie jest dokonaniem człowieka, jest darem.
Największym sensem natury człowieka jest być obrazem Boga.
Człowiek stworzony na „obraz Boga”
nie jest więc już tylko człowiekiem.
Jego natura w tajemniczy sposób włączona jest
w tajemnicę natury Bożej,
Z samej swej istoty wykracza poza siebie.
Jest otwarta na Nieskończoność.
Bóg się zniża do człowieka,
bo chce, aby każdy człowiek przemawiał do Niego.
***
Bóg jest wielkim artystą.
Wszystko, co stworzył, jest piękne.
Jeśli spotkamy coś brzydkiego
to prawdopodobnie jest wykonane ręką ludzką.
Wszystko w naturze nosi boską pieczęć – piękno.
Tylko człowiek jest jedynym stworzeniem
zdolnym odkryć piękno i rozpoznać piękno.
Człowiek został stworzony przez Boga piękna
i Bóg obdarzył go wrażliwością na to piękno,
a piękno chce być oglądane i opiewane.
Nazwać piękno pięknem to akt wypełnienia wielkiej prawdy!
Jesteś stworzony dla Boga.
Nasze życie wypełnia się wtedy,
kiedy „marnujemy” dla Niego czas, nie pytając o cel.
Modlitwa to nic innego jak styl życia
przepełniony wdzięcznością.
Ostatecznie wszystko jest darem:
każda minuta mojego życia,
każda cząstka tlenu, którą oddycham –
to wszystko, co stworzył Bóg.
Istotą prawdziwego bogactwa
jest umieć znajdować odpocznienie w istnieniu,
przyjmować je i z wdzięcznością zgadzać się na nie.
Na tym polega bogactwo życia.
Niech uniżenie Najwyższego (za Heschelem) czyni cię
o wiele bardziej spokrewnionym z Bogiem, niż przypuszczasz.
Bóg może nie mieć znaczenia dla człowieka,
ale człowiek ma wielkie znaczenie dla Boga.
Posłużyłem się materiałem Marcina Jakimowicza
