Miłość
to jest coś
co ma się w sobie.
Jest częścią twojej jaźni
zamkniętą w przestworzach
myśli i wyobraźni.
Ogarniasz swoją kochaną
jak cieniem
pod drzewa koroną.
Ona jest twoja
jak ty jesteś sobą.
Gdy Ona odchodzi
– bez zgody.
Zostajesz na słońcu
jak drzewo na pustyni
bez cienia i wody.
Zostają ci oczy
bez powiek.
Serce bijące
bez ciała.
Bolesne rany
z których krew
broczy.
Może zagoją się,
gdy je nowa
miłość zauroczy.
Miłość
jest z przeznaczenia
i w nim tkwi
jej los istnienia.
Naucz się pogodzić
z tym co odchodzi.
Miłość
to potężna ostoja
jest zawsze
w tobie
i zawsze
twoja.